De Stichting Gym&Turnen Arnhem is een Sociaal Belang Behartigende Instelling (SBBI) en is in 2015 opgericht met als doel het laagdrempelig aanbieden van beweegactiviteiten gerelateerd aan gymnastiek en turnen. Dit alles onder professionele begeleiding. We richten ons op alle leeftijdscategorieën en hebben onze activiteiten gespreid over Arnhem en Velp.
In de Stichting Gym&Turnen Arnhem wordt een lange traditie voortgezet. De geschiedenis van onze activiteiten begint lang geleden in de toenmalige biljartclub in de bierkelder Cambrinus in de Koningsstraat. De heren C.S. Vlug, D. Dake, J. Neervoort en de gebroeders Coopman wilden wat meer doen dan alleen maar biljarten en besloten op 20 januari 1899 tot de oprichting van de gymnastiekvereniging “Tot Heil Onzer Ribbenkast” (T.H.O.R.). Ze kregen al snel bijval en met sergeant-majoor J.A.L. Lathouwer als eerste directeur, begon een kleine groep met gymnastiek. De gymnastiek uit die tijd verschilde nogal van wat we tegenwoordig kennen. De voornaamste bezigheden waren eigenlijk touwtrekken en wandelen, maar na 1900 kwam toch ook het toestelturnen in zwang. T.H.O.R. begon haar eerste oefeningen op een grasveld in Sonsbeek, ongeveer waar nu de theeschenkerij staat en ging later in de h.b.s. aan het Willemsplein oefenen aan rekstok en trapezium.
Introductie van de ritmische gymnastiek
De grote opbloei kwam in de jaren twintig van de 20e eeuw, toen de heer J. Visch de scepter over T.H.O.R. zwaaide. De gymnastiek in die tijd was een zeer statische bezigheid. Geen ritme, geen beweging, maar in wit geklede gymnasten, die groepsgewijs of afzonderlijk iets uitbeeldden. Die zogenaamde “beeld” en “marmer” groepen waren beroemd, maar werden op een gegeven moment geheel verdrongen door de ritmische gymnastiek, die heer Koop Reynders introduceerde.
Toenemende concurrentie
De gymnastiek kreeg op een gegeven moment steeds meer concurrentie van andere sporten en na enig beraad besloot T.H.O.R. in 1931 zijn aantrekkingskracht te vergroten door ook te gaan handballen. Een Duitser en een Zwitser in de T.H.O.R. gelederen gaven daartoe de eerste aanzet. Dat een aantal leden ook de muziek beoefende, werd in de uitvoeringen zichtbaar in de vorm van een eigen “T.H.O.R.” orkest.
In 1959 vierde T.H.O.R. haar 60-jarig jubileum, al kwam het voortbestaan van de club in het gevaar.
Het andere fundament
Het andere fundament waarop de vereniging rust, werd op 12 maart 1936 gelegd. Een vriendenclubje, dat deelnam aan de zomeravondcompetitie voetbal, kreeg toen de naam “Micrometers”. Geen naam, die zomaar uit de lucht kwam vallen, want de oprichters, Henk Kramer, Toon Bouwman en Jan Koolen, waren allen werkzaam bij een instrumentenfabriekje aan de Weerdjesstraat. Toen er na verloop van tijd ook een redelijk aantal dames tot de vereniging toetrad, was de oprichting van een afdeling korfbal een mogelijkheid om ook gezamenlijk te sporten. De handbalsport, die langzaam aan populariteit won, verdrong echter op een gegeven moment het korfbal. Wat daarin meespeelde was dat de meeste leden van de Micrometers zich beter bij het Nederlands Handbal Verbond meenden thuis te voelen. De leden van de Micrometers deden veel meer aan prestatie gerichte sportbeoefening. T.H.O.R. werd een goede buur van de Micrometers, toen het na de bevrijding moest verhuizen naar het sportveld aan de Vondellaan. Beide verenigingen bleken zo goed met elkaar op te kunnen schieten, dat er bij de besturen plannen opkwamen deze prettige verstandhouding verder uit te bouwen.
De eerste fusie
Eind 1968 zochten de voorzitter van T.H.O.R. (Cees van Vliet) en de voorzitter van de Micrometers (Frans Dercks), elkaar op om de mogelijkheden van een samengaan eens verder onder de loep te nemen. Het bleek dat, als men met de tijd mee wilde gaan en op het gebied van bestuur, kader en de huur van de dure sporthallen een betere regeling wenste, de fusie tussen de beide clubs haast onvermijdelijk was. In die tijd bestonden er binnen T.H.O.R. drie, voornamelijk recreatieve, afdelingen: Gymnastiek, Handbal en Tennis. Cees van Vliet, die lange tijd de voorzittershamer in de vereniging heeft gehanteerd en bij wie de T.H.O.R. afkomst nog duidelijk etaleert had destijds een uitgesproken mening over de Gymnastiekafdeling: “Ik ben nooit erg gecharmeerd geweest van het topturnen, omdat ik vind dat je dat die jonge kinderen niet aan kunt doen.”
Het bleek toentertijd geen slechte beleidskeuze: In die tijd draaide de Gymnastiekafdeling met driehonderd grotendeels zeer jeugdige leden bijzonder goed (recreatief). Het viel daarbij op dat kinderen ongeveer tot hun achtste levensjaar aan gym deden, om daarna een andere sport te kiezen, waarbij het wedstrijdelement duidelijker aanwezig is. De Handbalafdeling bestond toen uit 250 leden (24 teams), terwijl de Tennisafdeling 70 leden kende. Op 1 juli 1969 was de fusie een feit en werd de fusievereniging omgedoopt tot de Algemene Gymnastiek- en Sportvereniging THOR-MICROMETERS-COMBINATIE, (Athomic) gevestigd te Arnhem.
Eind jaren zeventig van de 20e eeuw was er tegelijkertijd ook beweging aan het Gymnastiekfront, want de vereniging “Actief” uit Arnhem-Zuid en de vereniging “Wivos” uit Presikhaaf verdwenen als gymnastiekclub. Veel leden meldden zich toen aan bij Athomic.
Moeilijke jaren en de tweede fusie
Ten tijde van het 90-jarige jubileum van de combinatieclub ATHOMIC had zij, samen met een andere zuid-Arnhemse handbal- en turnvereniging, Arnhemia een mini-handbal project opgestart in De Laar-Oost. Arnhemia verzorgde toentertijd turnlessen in Malburgen-Oost (Eimerssingel en Kamperfoeliestraat) en op Presikhaaf (Bethaniënstraat)
De besprekingen tussen de beide clubs verliepen bemoedigend en de gedachte kwam op de samenwerking om te zetten in een fusie, in afwachting van de bouw van een sporthal in Rijkerswoerd. De toenadering was ook een beetje noodgedwongen: Athomic, die toen nog haar thuisbasis had aan de Vondellaan (in de wijk de Paasberg), had te kampen met een schrikbarende terugloop in ledenaantallen voor de handbalafdeling. Er werd zelfs getwijfeld of het jubileumfeest wel moest worden gevierd of dat de vereniging moest ophouden te bestaan.
Op 4 juli 1989 (drie jaar eerder dan oorspronkelijk gepland) fuseerde Athomic met de op 1 januari 1948 opgerichte RK Handbalvereniging “Arnhemia” tot de omnivereniging ‘Athomic Arnhemia Combinatie (AAC) 1899’ te Arnhem, met twee afdelingen: AAC 1899 Gymnastiek en AAC 1899 Handbal. De club was gered, de nieuwe fusievereniging AAC 1899 was weer een club van formaat: 500 gymnasten en ruim 300 handballers (27 teams). Na de oplevering van de nieuwe sporthal in Rijkerswoerd werd een nieuwe huisstijl ontwikkeld, samen met de andere bewoners van het sportcomplex: voetbalvereniging ESA en Stichting Exploitatie Sportcentrum Rijkerswoerd.
De handbal en Gymnastiekafdelingen gaan verder als afzonderlijke verenigingen
Op 8 juni 2006 zijn de handbal- en gymnastiekactiviteiten ondergebracht in twee aparte verenigingen door de omnivereniging te ontbinden: AAC 1899 Gymnastiek en AAC 1888 Handbal gingen vanaf dat moment hun eigen weg. Rond de zelfde tijd besloot het bestuur van de nieuwe Gymnastiekvereniging tot een koerswijziging: mede door de kansen, die ontstonden door programma’s als “Proeftuinen” en het project “Meedoen Alle Jeugd door Sport” ontstond de mogelijkheid tot een professionalisering van de vereniging. Het werkgeverschap werd serieus opgepakt, onder andere door de ontwikkeling van eigen arbeidsvoorwaarden. Ook ging het bestuur zich meer richten op de hoofdlijnen van het beleid en werden er aparte coördinatoren aangesteld, die de uitvoering van het beleid mede konden invullen. Deze maatregelen maakten het mogelijk om de club meer te ontwikkelen als sociale partner voor allerlei organisaties. Het samenwerken met maatschappelijke organisaties maakte het vervolgens weer mogelijk om goede lesgevers en coördinatoren aan de vereniging te binden.
Dit ging niet onopgemerkt: Door de inzet van het bestuur om ook maatschappelijk actief te zijn werd zij in 2008 beloond met een tweede plek op de landelijke verkiezing “juryrapport-verkiezing-sportbestuur-van-het-jaar-2008”.
Een derde fusie
Eind 2009 vonden er gesprekken plaats tussen het bestuur van AAC 1899 Gymnastiek en het bestuur van de op 7 november 1930 opgerichte Christelijke Vereniging voor Lichamelijke Opvoeding Vaardig en Sterk uit Velp. Het bestuur van de laatste vereniging stond het water aan de lippen: het bleek steeds moeilijker om aan goede lesgevers te komen en de vereniging had te kampen met teruglopende ledenaantallen. De beide besturen besloten te verkennen hoe de continuïteit van de lessen in Velp het beste gewaarborgd konden worden en na enig beraad werd een voorstel tot fusie onderzocht en aan de leden voorgelegd. Na goedkeuring door de beide achterbannen zijn de beide verenigingen op 9 september 2010 samengegaan tot de vereniging die we nu kennen.
Het eind leek in zicht
Na een aantal moeilijke jaren bleek het niet langer houdbaar om nog een landelijke turnselectie in de lucht te houden. Een aantal ouders besloot zich hier niet bij neer te leggen en richtten de Stichting Gymnastics Center Arnhem op. Het oprichten van de Stichting Gym&Turnen Arnhem door de heren Milos Bunda, Gert Schulte en Maarten de Vries, was een ander initiatief om de continuïteit van de maatschappelijke en recreatieve activiteiten veilig te stellen. De vereniging AAC 1899 Gymnastiek besloot terug te gaan naar de basis en zich voortaan alleen nog maar te richten op het selectieturnen op regionaal niveau. Tevergeefs, helaas. Op 7 juli 2016 heeft de algemene ledenvergadering met volstrekte meerderheid van de uitgebrachte stemmen besloten tot ontbinding van AAC 1899 Gymnastiek. Zij heeft hiertoe besloten in het belang van de kinderen die mee willen blijven doen aan het wedstrijdturnen op dit niveau. De kinderen hebben inmiddels onderdak gevonden bij ACGV, die turnlessen aanbiedt voor de kinderen in de 3e, 4e, 5e en 6e divisie.